W Święto Ofiarowania Pańskiego
obchodzimy Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
„W dzisiejszym świecie, gdy znaki Bożej obecności coraz bardziej są zamazywane, gdy słyszymy, że wiara to sprawa prywatna, gdy jesteśmy świadkami szerzącej się tzw. «kultury tymczasowości», osoby konsekrowane świadectwem swego radosnego życia mają pokazywać, że w Chrystusie można odnaleźć miłość prawdziwą, wierną, cierpliwą i wytrwałą; miłość, która nie kończy się przy pierwszym zderzeniu z przeciwnościami”.
(Z Listu bpa Jacka Kicińskiego, Przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego na Dzień Życia Konsekrowanego 2018).
Szukanie oparcia w Marii Dziewicy,
modlitwa karmiona słowem Bożym, a zwłaszcza Eucharystia,
przyniosą nam światło i moc,
dopomagając do odnawiania dzień po dniu
naszego pierwszego daru z siebie
złożonego Temu, który nas wybrał.
Łaska wierności, otrzymana od Boga wiernego,
uzdolni nas do życia czystego w pokoju i radości.
Serce kochające niepodzielną miłością
pozwoli nam pełniej uczestniczyć w duchowej płodności Kościoła,
świadczyć o prymacie wartości duchowych i o potędze łaski Bożej w świecie.
(Konstytucje Unii Rzymskiej Zakonu Świętej Urszuli 19,20)
Środa Popielcowa stawia nas wobec prawdy o naszym życiu. Popiół, który dziś przyjmujemy na nasze czoła, przypomina o kruchości i przemijaniu. A jednak Słowo, które słyszymy, mówi o czymś więcej niż tylko o przemijaniu – mówi o nadziei. W centrum tej nadziei stoi Bóg, którego cechy prorok Joel wymienia z taką precyzją, jakby chciał nam przypomnieć, że nie idziemy w nieznane, wracając do Niego. Wracamy do Kogoś, kto nas kocha bardziej, niż jesteśmy w stanie to zrozumieć.
Tym więcej jest trudu i niebezpieczeństw,
im większej wartości jest przedsięwzięcie.
św. Aniela Merici