W dniach 3-5 stycznia 2022 r. w Kołomyi odbyło się spotkanie urszulanek pracujących na Ukrainie. W ubiegłym roku nie udało nam się spotkać z powodu pandemii, ale w tym roku było to możliwe. Była to niejako kontynuacja spotkania sprzed dwóch lat, kiedy to razem z s. Iwoną Naglik pochylałyśmy się nad tematem naszej urszulańskiej tożsamości, misji i charyzmatu.

Tym razem poprosiłyśmy ją o przypomnienie nam historii naszych „domów wschodnich”. S. Iwona chętnie przyjęła zaproszenie. Cieszyłyśmy się również obecnością Siostry Prowincjalnej Iwony Skorupy.

Pierwszy dzień był dość intensywny. Podczas czterech spotkań z s. Iwoną Naglik przeszłyśmy przez ogólną historię naszego Zakonu, by potem skupić się na klasztorach na terenie Polski. Interesował nas szczególnie Tarnów, ale poznałyśmy również historię nieudanej fundacji w Czerniowcach na Bukowinie. Wieczorem uczestniczyłyśmy we Mszy św. w kościele parafialnym, a po kolacji był czas na wspólną rekreację „Jedność w różnorodności”. Każda z Sióstr miała za zadanie przebrać się za przedstawicielkę jakiegoś kontynentu (utworzyłyśmy pary), a podczas rekreacji było dużo konkursów i zadań dla tych par i grup. Dało nam to dużo radości 

W drugim dniu, przed południem, przeniosłyśmy się ponad sto lat wcześniej do Tarnowa i jego fundacji – Kołomyi, Lwowa i Stanisławowa. Natomiast po południu spotkałyśmy się z ks. Dziekanem Kazimierzem Halimurką, z którym nasze Siostry Krystyna Rynkiewicz i Marta Ryk zaczynały, w 1989 roku, pracę w parafii Chrystusa Króla w Iwano-Frankiwsku. Ks. Kazimierz odprawił też w naszej kaplicy Mszę św. w intencji naszych zmarłych Sióstr, które pracowały na tych terenach.

Ostatni dzień był podsumowaniem spotkania. Każda miała okazję, by się podzielić radościami i trudnościami naszego urszulańskiego życia i apostolstwa. Na zakończenie czekała nas niespodzianka – jasełka przygotowane przez młodzież kołomyjskiej parafii. Młodzież uczestniczyła również we Mszy św. odprawionej przez administratora parafii ks. Michała Machnio, a po Eucharystii spotkaliśmy się na wspólnej agapie.

Dziękujemy wszystkim osobom, dzięki którym mogłyśmy przeżyć ten czas siostrzanego spotkania.

s. Olena Nevinska OSU