logo

Poezja - Boże Narodzenie

Niech Matka NajświętszaBombka

Niech Matka Najświętsza
z Swym Synem
będzie zawsze z Wami
- w radościach, by je uświęcać,
- w trudnościach, by pocieszać,
- w pragnieniach, by pomagać do ich spełnienia.

M. Konstantyna Baranowska OSU




 

Legenda o grzeszniku

(albo „Cicho Maluśki", na mel. „Witajmy Jezusa")

Maryja z DzieciątkiemW maleńkiej szopeczce aniołkowie grają,
pasterze i trzody w zachwyceniu stają
a Maryja słodko w ciszy
na rękach synka kołysze - Malusieńkiego

Wtem w ciszę szopeczki i w otwarte wrota
z dalekich obcych stron wszedł grzesznik niecnota
co nabroił - wiele złego
jeszcze ponoć pił do tego - jak to mówiono.

 

Gdy stanął przy dziecku, zawstydził się wielce,
skruszyło się w nim złe, zatwardziałe serce
więc uklęknął na kolana
i popatrzył się na Pana - Malusieńkiego.

A potem z węzełka wyjął kukiełeczkę
i chciał nią nacieszyć świętą Dziecineczkę,
lecz malutkie Dzieciąteczko
buzię krzywi w podkóweczkę - twarzyczkę chowa.

Ale Panieneczce, co siedziała cicha,
żal się wnet zrobiło biednego grzesznika,
więc mu ręce otworzyła
a Dzieciątko poprosiła - ach przebacz mu.

Lecz nawet Jej prośba niewiele pomaga
nie chce wcale spojrzeć, choć Matka go błaga
i malutkie Dzieciąteczko
buzię krzywi w podkóweczkę - twarzyczkę chowa.

Lecz teraz w grzeszniku fantazja odżyła
do Dziecka się zwrócił, ufność z niego biła,
kiedy Matka o coś prosi -
któż to widział tak grymasić - cicho Maluśki.

Co więc zrobić miało, ustąpić musiało
do złego grzesznika ślicznie się zaśmiało,
wyciągnęło rączki grzecznie
utuliło go serdecznie i uściskało.

M. Teresa Ledóchowska OSU



 

Modlitwa do Słowa Wcielonego

Słowo Mądrości Przedwiecznej -
daj naszym słowom mądrość dojrzewającą w milczeniu.

 

Słowo Jedyne -Słowo
naucz nas umiaru w słowach.

Słowo Wszechmocne -
udziel naszym słowom swojej mocy
gdy mówić każesz o dobrej sławie.

Słowo milczące -
spraw, abyśmy umieli wiele przemilczeć
i nie szukali w słowach ulgi czy rozgłosu.

Słowo do końca wierne swemu Ecce venio -
spraw, aby nasze słowa były rzetelne
i czynem się stawały.

Słowo w przedziwnym poznaniu przez Ojca zrodzone
i wraz z Ojcem owocujące Duchem Miłości -
spraw, niech nasze słowa pochodzą z głębi poznania i miłości Boga.

Słowo, któreś Ciałem się stało -
spocznij w noc swego Narodzenia na naszych wargach i w naszych sercach
i znajdź je naznaczone wewnętrznym do Ciebie podobieństwem. Amen.

M. Paula Kępińska OSU


XIV Niedziela Zwykła

W sercu liturgii XIV Niedzieli Zwykłej bije puls radości, pokoju i duchowego orzeźwienia, które ogarnia nie tylko świat przyrody, ale także głębiny ludzkiego serca. Prorok Izajasz w pierwszym czytaniu ukazuje obraz Jerozolimy jako matki, która tuli, karmi i niesie na kolanach – obraz pełen czułości i pokoju. Padają tam słowa: „Oto ja skieruję do niej pokój jak rzekę” – w oryginale hebrajskim użyto tu słowa šālôm, które oznacza o wiele więcej niż brak wojny. Šālôm to pełnia życia, spokój wewnętrzny, harmonia z Bogiem, z sobą samym i światem – to duchowe nawodnienie dla spragnionej ziemi i duszy.

 

 

Na dziś

W duchowej radości
przejdźmy przez to nasze krótkie życie.

św. Aniela Merici