Tłumaczenie

„Soli Deo Gloria”

               XII  Niedziela Zwykła    A  (Mt 10,26-33; Jer 20,10-13)

Pan jest przy mnie jako potężny mocarz    Jer 20,11

Życie zgodne z Ewangelią nie jest łatwe i beztroskie. Niejednokrotnie wiąże się z trudem i cierpieniem, a nawet z prześladowaniem.

Przeżywamy różnego rodzaju lęki. Boimy się gniewu Bożego, złych reakcji innych ludzi, odrzucenia, braku zrozumienia. Odczuwamy strach przed utratą pracy, przed chorobą, starością czy śmiercią. Boimy się o naszych bliskich, boimy się różnych ludzi i niepewnych sytuacji. Każdy człowiek ma inne lęki, nikt nie jest od nich wolny. Jednak lęk nie powinien być przeszkodą w szerzeniu nauki Jezusa i dawaniu o Nim świadectwa.

Każda sytuacja życiowa jest odpowiednia, aby świadczyć o Bogu. Cierpienia, upokorzenia, wyrzeczenia i ofiara Chrystusa są kontynuowane w życiu każdego człowieka. Głoszenie Ewangelii wymaga odwagi i wytrwałości. Trzeba pamiętać, że nie jesteśmy sami ze swoimi problemami, cierpieniem oraz obawami o jutro. Jest przy nas wszechmocny, kochający Bóg, który towarzyszy nam swoją łaską, stale nas umacnia i powtarza: nie bój się, nie lękaj się, zaufaj.

Siłą do przezwyciężenia wszelkich przeciwności jest zaufanie Jezusowi oraz opatrzności Bożej. Dla zilustrowania tej prawdy, Jezus posługuje się zwykłymi obrazami. Policzone włosy na głowie i los wróbli – to symbole wiedzy Boga o nas oraz o Jego trosce względem wszystkich ludzi (por. Mt 6,25-34;10,28-31).

Bóg ceni nas bardziej niż my cenimy siebie. Bóg wie o nas więcej niż my wiemy o sobie. Bóg wie wszystko. Jesteśmy dla Niego bardzo cenni. O tym wspomina również św. Piotr w swoim Liście: Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was (1P 5,7).

Kto się przyzna do Mnie przed ludźmi,
do tego Ja się przyznam przed Moim Ojcem, który jest w niebie.

Mt 10,32   

przygotowała s. Boguchwała Kuras OSU

‹‹‹ inne rozważania