Tłumaczenie

„Soli Deo Gloria”

V Niedziela Wielkiego Postu A (J 11, 1-45)

Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.

Dzisiejsza Ewangelia mówi o wartości przyjaźni. Jezus kocha wszystkich ludzi. W swoim ziemskim życiu miał również przyjaciół bardzo oddanych i wiernych. Wśród nich wymienić trzeba Łazarza i jego siostry Martę i Marię. W ich domu doświadczał chwile radości, pokoju i serdecznej troski.

Syn Boży bardzo głęboko przeżywał śmierć swego oddanego przyjaciela - Łazarza oraz cierpienia Marty i Marii z powodu śmierci brata. Przy grobie Łazarz wzruszył się i zapłakał. Tu ukazuje swoje człowieczeństwo. Jest bliski, czuły, subtelny.

Bóg, który płacze nad śmiercią przyjaciela, jest także razem z nami w naszych obawach niepokoju, troskach, cierpieniach. Kocha nas na ludzki sposób.

Może się wydawać, że dla Marty i Marii, śmierć brata jest sytuacją bez wyjścia. Nie ma jednak sytuacji bez wyjścia u Boga. Czasem spotykają nas trudne, z pozoru beznadziejne zdarzenia. Wtedy trzeba jeszcze bardziej zaufać Bogu. Trudne sytuacje mogą stać się szansą doświadczenia czegoś wielkiego, to jest działania Boga.

Dobrym przykładem takiej postawy jest właśnie Marta, która, mimo beznadziejnej, z ludzkiego punktu widzenia sytuacji, wyznaje : Bóg da ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga ( 11,22). Ja mocno wierzę, że Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat ( 11,27)

Może właśnie teraz usłyszymy głos naszego serca: Wyjdź z grobu zła, zrzuć krępujące cię opaski i chusty grzechu, które izolują ciebie od Boga.

Prawdziwa przyjaźń z Jezusem wybawia od śmierci, do której prowadzi grzech. Wyzwala z egoizmu oraz izolacji, uwalnia od lęku, uzależnień, manipulacji.

Przyjaźń z Jezusem jest głęboka, wierna, szczera, delikatna.
Jezus rozumie człowieka do głębi i nie potrzebuje wielu słów.

Przygotowała s. Boguchwała Kuras OSU

 ‹‹‹ inne rozważania